نگاهی اجمالی به سفر اخیردولت:ارزیابی مهرها /بازسازی کابینه مرحم زخمهای جامعه
برایند: دولت حسن روحانی انچه راباید برای رهائی از وضعیت فعلی در اولویت قراردهدوروی میز تصمیم سازی وی قرار گیرد مسائل روحی روانی وعصبی در جامعه میباشد.اعتقاد نگارنده با ینست که اگرتیمهای اسیب شناسی ومشاوران ارزیابی مسائل اجتماعی وسیاسی دولت برامده ازبطن مردم وجامعه باشند وتوان ارزیابی دقیقی ازمجادلات وبحث های مختلف تریبونی بخصوص مباحث کلان ملی در متن و یا در حول و محور برجام به وجود می آید و گاهی مخاطب مستقیم، شخص رییس دولت می باشد و متاسفانه عدم نتیجه و یا عبور رییس دولت از یک سری مسایل مطرح شده آسیبهایی غیرقابل جبران تولید می کند. اگر تیمهای مورد اشاره از انگیزه لازم، توان آکادمیک برخوردار و اعتقادی راسخ به اهداف دولت داشته باشند قدر مسلم متوجه اثرات تخریبی آنچه گفته شد در جامعه می شوند، و در تجزیه و تحلیل خود با یک خط کش ملی، ترس - واهمه و استرسی که در سطح جامعه نمایان است اندازه گیری و در ظرف تصمیم سازی رییس دولت قرار می دادند تا رییس جمهور متوحه این واقعیت بشود که جامعه به دنیال اصطلاح معروف (یا زنگی زنگ یا رومی روم) هستند. حال ممکن است بسیاری از حامیان دولت معتقدباشند که رییس دولت با یک سری معذوریت نیز روبرو باشد؛ آنجا چه باید بکند؟؟ پاسخ این است: آقای روحانی باید بتواند برای زخمهای مردم مرحمی بسازد!!! و حداقل با دولت واطرافیان خویش تعارف نداشته باشد!!! رییس جمهور با فرایند رو به تنزل دو دولت گذشته که با اصطلاحات ( اصلاحات و پاک دستان!!؟) سکان هدایت قوه مجریه را به دست گرفته اند، بیشتر از هرکسی آشنایی کامل دارد و می داند آنها هرچه کاشته اند، این دولت بدون گریز ناچار از درو از آن می باشد.و از طرفی هم می داند که در موقعیت هیچ کدام از آن دولتها قرار ندارد. بنابراین آقای دکتر حسن روحانی چه باید بکند؟
